Είμαι σε κατάσταση πανικού!Δουλεύω μανιωδώς για την παράδοση του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, που συμμετέχουμε με τον φίλο μου τον [Π].Και η μέρα κυλάει κάπως έτσι...:Κοιμάμαι στις 5:00 το πρωί...Ξυπνάω μετά βίας [σωματικής] στις 10:00-11:00...Κατεβαίνω στο Κέντρο [Μοναστηράκι]....Ανεβαίνω Αιόλου... Πάντα περνάω από το cafe μαγκαζέ [είμαι ευτυχισμένη που άνοιξε τόσο κοντά στο γραφείο] και παίρνω έναν τεράστιο fredo-capuccino μέτριο...Κλείνομαι στο γραφείο μέχρι που ο ήλιος φωτίζει τις χώρες της ανατολικής Ασίας......Κοιμάμαι στις 5:00 το πρωί...
Ξυπνάω μετά βίας
[σωματικής] στις 10:00-11:00...
Κατεβαίνω στο Κέντρο [Μοναστηράκι]....
Ανεβαίνω Αιόλου... Πάντα περνάω από το cafe
μαγκαζέ [είμαι ευτυχισμένη που άνοιξε τόσο κοντά στο γραφείο] και παίρνω έναν τεράστιο fredo-capuccino μέτριο...
Κλείνομαι στο γραφείο μέχρι που ο ήλιος φωτίζει τις χώρες της ανατολικής Ασίας...
...Κοιμάμαι στις 5:00 το πρωί...Ξυπνάω μετά βίας [σωματικής] στις 10:00-11:00...Κατεβαίνω στο Κέντρο [Μοναστηράκι]....Ανεβαίνω Αιόλου... Πάντα περνάω από το cafe μαγκαζέ [είμαι ευτυχισμένη που άνοιξε τόσο κοντά στο γραφείο] και παίρνω έναν τεράστιο fredo-capuccino μέτριο...Κλείνομαι στο γραφείο μέχρι που ο ήλιος φωτίζει τις χώρες της ανατολικής Ασίας......Κοιμάμαι στις 5:00 το πρωί...
Ξυπνάω μετά βίας [σωματικής] στις 10:00-11:00...
Κατεβαίνω στο Κέντρο [Μοναστηράκι]....
Ανεβαίνω Αιόλου... Πάντα περνάω από το cafe μαγκαζέ [είμαι ευτυχισμένη που άνοιξε τόσο κοντά στο γραφείο] και παίρνω έναν τεράστιο fredo-capuccino μέτριο...
Κλείνομαι στο γραφείο μέχρι που ο ήλιος φωτίζει τις χώρες της ανατολικής Ασίας...[Does life go on???]Και όλα αυτά με ένα τεράστιο ρολόι να με ακολουθεί πάνω από το κεφάλι μου, τείνοντας να εξαφανίσει όλα τα όμορφα συναισθήματα που έχω τον τελευταίο καιρό..... Αλλά δεν τα καταφέρνει.....[YES it does...!]
