[μικροί ΔΙΑΛΟΓΟΙ]

…ενός μικρού Σαββατοκύριακου…

Το Σαββατοκύριακο πέρασε, το κατάλαβες?
Πέρασε ρε γαμώτο!
Και ήταν καλοκαίρι…! Και ήταν υπέροχα…!
Και θα μου πεις, Τι κάνεις τώρα εδώ???
Πέρασε ρε γαμώτο! Γρήγορα! (μάλλον όπως όλες οι ωραίες στιγμές)
Και είμαι σχεδόν άυπνη… Και η μέθη του δεν ακόμη έχει περάσει!

Τελικά τα πράγματα έρχονται πολύ πιο όμορφα όταν δεν έχεις σχεδιάσει τίποτα!

Σάββατο βράδυ… Ήμουν ήδη έξω από το απόγευμα…
Δεν έχω κανονίσει τίποτα….
Αλλά δεν δέχομαι με τίποτα να γυρίσω σπίτι… Η βραδιά είναι τόσο γλυκιά…
Και το σπίτι τόσο κρύο… Οι τάσεις φυγής μου αυτές τις μέρες έχουν φτάσει στο έπακρον!

Αποφασίζω λοιπόν να κάνω βολτούλα… (σημειωτέον πως ήμουν μόνη μου)
Κατεβαίνω Σύνταγμα…

Ο κόσμος περνά βιαστικά το φανάρι της Ερμού…
Εγώ, που δεν φημίζομαι και για το γρήγορο βάδην μου, απλά περπατάω κοιτώντας γύρω μου, λες και δεν έχω ξαναδεί την Αθήνα βράδυ…
Στάση στο 'Γρηγόρη', μιας και δεν έχω φάει όλη την ημέρα…
Αρχίζω και κατηφορίζω την Ερμού…. Φώτα! Βιτρίνες… Πολύς ο κόσμος που πάει για βραδινή έξοδο… Κι εγώ απλά περπατάω…

…Σαν από μηχανής Θεός, ο φίλος [Α] τηλεφωνεί…! Πάμε Ψυρρή??? Σε μισή ώρα στην πλατεία! Εγώ βέβαια, άλλο που δεν ήθελα!
Φυσικά και πάμε!


…Μισή ώρα μετά…
…Μπαράκι στου Ψυρρή… Λίγο - πολύ γνώριμο περιβάλλον… Λίγο - πολύ γνώριμος κόσμος… Λίγο ποτό… Λίγος χορός… Δεν ξέρω… Περιέργως, ΟΛΑ μου φαίνονται λίγα…. (Εκτός από το Ουίσκι…)
Θα ήθελα να ήμουν αλλού… Οπουδήποτε αλλού! Και να μην ξανακοιμηθώ ποτέ…!

(unnecessary info: το έχεις καταλάβει ότι κοιμάσαι το 1/3 της ζωής σου??? – Θα ήθελα να μείνω για πάντα ξύπνια!....)
(…βέβαια, αν δεν είσαι σε λήθαργο και τα υπόλοιπα 2/3…)

Σήμερα ο φίλος [Α] είναι πολύ στις καλές του… (ασυνήθιστο για αυτόν) …Με τον [Α] είμαστε πάντα στην ίδια ψυχολογική κατάσταση… Σήμερα καλά…!
Χορεύουμε σαν να μην είναι κανείς άλλος εκεί…

Οι τάσεις φυγής με πιάνουν πάλι… Πάω έξω να πάρω λίγο αέρα…
Η ποτο-κατάνυξη συνεχίζεται… Όπως και ο χορός…
Ο φίλος [Ν] μας βρίσκει λίγο αργότερα…. Τελευταία εκείνος δεν είναι καθόλου καλά… Μοιάζει σαν να είμαστε στις αντίθετες όχθες του ίδιου ποταμού… και ποτέ δεν βρισκόμαστε… "Δεν έχω όρεξη να κάνω τίποτα… τίποτα δεν μου αρέσει στη ζωή μου…και προσπαθώ να κλέψω λίγο από την ζωή των άλλων…"

…Η ώρα περνάει…
…Λέμε να φύγουμε… Βρίσκω την αδερφή μου – alter-ego [N]…
…Περιμένουμε ως τις 5:30 να ανοίξει το Μετρό… Τα μάτια κλείνουν πραγματικά… Μου έρχεται να κοιμηθώ στο παγκάκι… Αλητεύοντας όλη νύχτα, είναι φυσικό επακόλουθο…


…Ώρα 6η πρωινή… Κυριακή…
Ο Μορφέας ήρθε την πιο ακατάλληλη στιγμή… Και μου έδωσε τα δώρα του στον καναπέ….

…Ώρα 1:30…
Το ξυπνητήρι δεν με αφήνει να συνεχίσω εκείνο το πολύ ωραίο όνειρο που έβλεπα…

Ραντεβού για καφέ στο Θησείο στις 3:00…
ΠΑΛΙ ΑΡΓΗΣΑ!

Ο κόσμος φαίνεται να ξεχύθηκε από τα σπίτια του! Η μέρα καταπληκτική! Μου θυμίζει καλοκαίρι σε παραλία (και δεν έχω –όπως πάντα– βάλει και αντιηλιακό! Αλλά δεν με πειράζει…)

Δεν έχω διάθεση να σοβαρευτώ σήμερα! Ό,τι και να γίνει! Δεν υπάρχει περίπτωση!

…Αργότερα…
Παγωτάκι στου Ψυρρή (στο γνωστό, το γωνιακό)
Περπάτημα μέχρι το Γκάζι… Φτάνουμε Τεχνόπολη… Έχει παζάρι δίσκων – έκθεση – συναυλίες… Και είναι τόσο ΩΡΑΙΑ!

Το ηλιοβασίλεμα μας βρήκε εκεί… Όπως και το βράδυ…
…Μία περίεργη αίσθηση… Μεταξύ μελαγχολίας και απόλυτης ηρεμίας…
Και ακόμα δεν θέλω να γυρίσω…
…Και δεν θέλω να κοιμηθώ…
ΒΑΡΕΘΗΚΑ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ!

…Τώρα???
Είναι Τρίτη… είναι 6:00 το πρωί (όχι δεν ξύπνησα μόλις… απλά δεν έχω κοιμηθεί…)
…Είναι Τρίτη και εγώ κάθομαι και σκέφτομαι το γαμημένο Σαββατοκύριακο…
…Και περιμένω το επόμενο…!
…Γιατί τα γράφω όλα αυτά? …Μάλλον δεν θέλω να ξεχάσω… Τον φίλο [Α], τον φίλο [Ν], την φίλη [Μ]…
…Μάλλον ΘΕΛΩ να ξεχάσω… και να κάνω overwrite σε παλαιότερες μνήμες…

Θα κλείσω με αυτό:
"Life is what happens, when you make other plans…" (φίλος [Α]/Θεσσαλονίκη)