[EναΣ ΦιΛοC]
6:00 το πρωί…
Βάζω Ράδιο μπας και κοιμηθώ…
Πετυχαίνω στον RED τον Κ. Γιώργο Αποστόλου…
'Φίλος' από τα παλιά… Μου κράταγε παρέα, όταν ετοιμαζόμουν για δουλειά…
…Άκουσα πως τη νύχτα έχασες ένα πολύ κοντινό σου άτομο… Αυτήν για την οποία ήσουν ακόμη παιδί…
Και ήθελες παρέα… Την μουσική… και ίσως το γνώριμό σου περιβάλλον… Και τους ανώνυμους φίλους σου…
Χάρηκα πολύ που σε άκουσα, ξανά, φίλε… Λυπάμαι πολύ για την απώλειά σου…
posted by anarchitect @ 11:55 am
14 Comments:
Δενόμαστε με αυτούς που μας κρατάν συντροφιά, ακόμα και τότε που δεν θέλουμε να δούμε άνθρωπο...
Και γινόμαστε κοινωνοί των δικών τους προβλημάτων...
Και 'γω το περνάω πολλές φορές με αγαπημένους ραδιοφωνικούς παραγωγούς...
Είναι παρέα...
Είναι 'φίλοι' που ποτέ ίσως δεν θα γνωρίσεις...
Είναι αυτοί που θες να ακούς ακριβώς όταν δεν θες να δεις άνθρωπο...!
Δεν είναι περίπου σαν τα comments στα blogs μας?
Ναι... Δεν έχεις άδικο... Εκεί βέβαια σηκώνεις το τηλ και λες ένα γεια, τι ωραία εκπομπή έχεις... Εδώ εκφράζεσαι μέσω των γραπτών σου... Είναι λίγο πιο απρόσωπο... Το σκέφτεσαι λίγο περισσότερο... Δεν υπάρχει η παρόρμηση...
Έτσι είναι...
Με κάνει να σκέφτομαι... τι κάνω τώρα εδώ...?
Ξέρω... Έχω γίνει ένα με την οθόνη και ένα με την καρέκλα...
Και γιατί δεν το αλλάζεις;;;
Γιατί είναι πιο εύκολο έτσι...
Γιατί δεν έχει ωραία μέρα έξω...
Γιατί μέσα έχει πιο πολύ κρύο...
Γιατί....
Γιατί...???
Το εύκολο και το δύσκολο είναι έννοιες σχετικές...
Μέσα σου;;; Εκτός σου;;;
Μέσα μου είναι πιο εύκολο...
Γιατί...???
Ετσι το βιώνεις...
Αλλά, θέλει δύναμη να βγει εκτός...
Σήμερα δεν έχω δύναμη!
ΘΕΛΩ ΗΛΙΟ!
Και ζεστούλα... και χουχουλιάσματα... και αγκαλίτσες!
Αναρωτιέμαι... θέλω πολλά?
Εξαρτάται...
Ποιος μπορεί να σου τα προσφέρει...
Ποιός? Έλα ντε...
δύσκολα τα πράγματα...
(μου φαίνεται, θα πάρω αγγαλιά το πάπλωμα...)
καλή επιλογή...
δεν ζητάει και πολλά πράγματα...
Δεν με πειράζει να ζητάει...
Να ΜΗΝ δίνει με πειράζει...!
Post a Comment
<< Home