[Lo®D oF thE ®inGs]
Δεν ήταν δώρο κανενός...
Αγορασμένο από κάποιον πλανόδιο χρόνια πριν...
...Αυτό το δαχτυλίδι το έχω συνδυάσει με πολλές καταστάσεις της ζωής μου...
Το έχω βάλει στο δάχτυλό μου -και το έχω βγάλει- άπειρες φορες...... πάντα στο ίδιο δάχτυλο... ξέρεις?
Πάντα, όμως, νομίζω πως αυτό το δαχτυλίδι μου δίνει μία ιδιαίτερη δύναμη....(νομίζω τρελαίνομαι...?)
Τελευταία το είχα βγάλει μετά από μία μου απώλεια... Ήταν τότε που ήθελα να μείνω μόνη....
Το ξαναέβαλα σήμερα.
Δύναμις.
®
27 Comments:
Τα μικρά πράγματα είναι αυτά που σου δίνουν δύναμη σε αυτό τον άκομψο κόσμο. Το πρόβλημα είναι πως αν χαθεί ένα απο αυτά, λχ. το λεγάμενο (μη σου τύχει ποτέ) η κατάρευση του κόσμου είναι αναπόφευκτη και οδυνηρή.
Το έχω χάσει ήδη δύο φορές...
Αλλά το ξαναβρήκα!
Φοβάμαι για την επόμενη...
Αλλά ίσως και να ήρθε ο καιρός της απεξάρτησης...!
.........®
πρέπει να είσαι πολύ special γιατι πιστεύω πως αυτό σε ξαναβρήκε 2 φορές και όχι εσύ αυτό.
Ναι έτσι είναι.
"lord of the ring" δεν είπαμε?
®
my precious...........
έτσι έτσι.....!
οσο για την απεξάρτηση, μη βιάζεσαι, ο καιρός θα έρθει απο μόνος του. (βέβαια δεν μπορώ να καταλάβω πως το CAD μπορεί να αντικαταστασει το "the one ring"..)
....Ούτε εγώ μπορώ να καταλάβω....
την 'παρομοιωσή' σου... ®
....εννούσα μετά στον στίβο της δουλειάς που η "δύναμη" σου θα είναι κάποιο σχεδιαστικό...
PS.
μα τι κάνεις τέτοια ώρα ξύπνια???
α! μάλιστα...!
με είχε πάρει ο Θεός Μορφέας μία βόλτα λίγο πριν (στον καναπέ, βλέποντας Ευαγγελάτο) και τώρα ξαγρίπνησα...!
re-P.S.: Εσείς κύριε δεν έχετε δουλειά άυριο? Τί κάνετε τέτοια ώρα ξύπνιος???????.......®
χαχαχα. δε ξέρω πως και ποτε με πήρε ο Μορφέας και ξύπνησα 3 και κάτι στον καναπέ σε στάση Emily Rose και δεν με έπερνε με τιποτα μετα (μιας και έπρεπε να δω αν έσπασα και τίπορα χμμμ.) και δεν άξιζε να ξαναπεσω για 3 ωρες.
μπααα....
ά ξ ι ζ ε!
ά ξ ι ζ ε...!
Δεν ξέρω, εγώ όπου μπορώ, τον παίρνω, έστω και για λίγο...
(τον ύπνο πάντα...)
.... και τον καφέ (φραπέ εννοείτε...λολ)
α! ναι! και τον φραπέ!!!
καλημέρα...
όταν η πόλη κοιμάται, η anarchitect blogάρει...
είναι καλή η απεξάρτηση...
"Η πόλη κοιμάται, μα εγώ ξαγρυπνώ
πίσω απ' τις σκέψεις σας
αλήτικα κοιτάζω
τις κλειδωμένες πόρτες σας
τις βάφω με λευκό
κι ένα σταυρό στο κέντρο
τους χαράζω..." (Τερμίτες, 1980)
P.S. Τόσο χοντρό δάχτυλο έχεις;
@ yiorgos: και γω και γω....
@ 2p: ετοιμάσου για κράξιμο/θάψιμο!! (λολ)
@unclejack
το ξέρω... το ξέρω...
Θείο Ιάκωβε, μια πλακίτσα κάναμε, μην τρελλαίνεσαι. Έτσι προέκυψε από την ερμηνεία των αναλογιών της φωτογραφίας ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΗ...
Εγώ κοιμάμαι και η τύχη μου δουλεύει....
ΠΑΩ ΣΧΟΛΗ!
Θα σας απαντήσω από κει....
Καλημέρα!!!!!!
@morganaki: Καλησπέρα ομορφιά μου!
@yiorgos: Ευτυχώς, βρήκα και παρέα χθες το βράδυ...
Με λένε ® και έιμαι καλά...!
@Θείoς Jack: εμένα θα θάψετε καλέ???
@[2Π]: Θα ακολουθήσει ειδικό post για το μέγεθος του δαχτύλου μου....
(όχι, δεν είναι τόσο χοντρό...)
@anarchitect: Πήγαινε στο μάθημα επιτέλους!!!!!
®
Πέτα το γλυκό μου κορίτσι
τι λες τεκτόνισα??
μπορώ να θάψω εγώ τέτοια φατσούλα??
@npl: νομίζω πως θα έρθει απλά η ώρα που θα το χάσω... οριστικά.
@Θείος: φα-τσούλα.
Well done! Keep it up, all you need is some kind of motivation and if that ring offers that to you then grab the chance.
@iraklisk: thnx
Post a Comment
<< Home