Χθες ηταν η απολυτη μερα βαρεμαρας....
Το περιεργο ειναι πως δεν κοιμηθηκα καθολου το βραδυ.... Αυτος ο Μορφεας, μου φαινεται, με απατα...
Κι ετσι το πρωι, που απλως σηκωθηκα απο το κρεβατι (εχοντας οργωσει κανονικα το σεντονι απο τις συνεχεις αλλαγες «στασεων» και σβουρες σαν πασχαλινο αρνι στην σουβλα), ειπα πρεπει να θεσω τους στοχους για την μερα μου....
Καθομαι και γραφω μια συντομη λιστα με things to do....
1) Να πληνω το προσωπο και τα δοντια μου
2) Να κανω δυο εργασιες για την σχολη (που ειχα να παω αργοτερα)
3) Να παω –λιγο αργοτερα– στο Πολυτεχνειο (επρεπε να δανειστω και κατι βιβλια της φιλης [Ε]...)
Θα μπορουσαν οι αριθμοι στη λιστα να πληθυνουν αρκετα, αλλα δεν θα το κανω
Τελικα κανεις απο τους παραπανω στοχους δεν επετευχθη....
Αντιθετως,
1) Παρατηρησα για λιγο εξω απο το παραθυρο... Ο ηλιος εισεβαλε και μου εκαψε τα ματια.... Ωραια μερα θα ειναι....
2) Εβαλα την πρωτη, για την μερα, κουπα καφε... Αργοτερα αναψα κι ενα τσιγαρο...
3) Εκανα ασυστολως zapping στην τηλεοραση... Τερενς Κουικ η Γιωργος Αυτιας... Ομολογουμενως δυσκολη επιλογη.... Μετα θυμηθηκα οτι δεν βλεπω πρωινες ενημερωτικες εκπομπες και εκλεισα την τηλεωραση....
4) Ανοιξα τον υπολογιστη (εχοντας παντα στο πισω μερος του μυαλου μου οτι θα κανω αργοτερα τις εργασιες μου)....και δεν τις εκανα.....
5) Συνδεθηκα στο διαδικτυο......
«Περιπλανιωμουν» αρκετη ωρα κοιταζοντας να ξετρυπωσω καποιο καλο blog.....
Βρηκα δυο....
Για το πρωτο δεν θα ηθελα να μιλησω τωρα, απλα αγγιζει πολυ ευαισθητες χορδες.....θα ακολουθησει post καποια αλλη στιγμη....
Το δευτερο ομως, νομιζω αξιζει ιδιαιτερης μνειας....
Πρεπει να ομολογησω πως ηταν η εμπνευση μου γι αυτο το post…..
Λεγεται
«Βαριεμαι που ζω» και ειναι οι στιγμες καθημερινης τρελας του Κου Βαρετου... (ή στιγμες απειρου καλλους? Θα το κοιταξω....)
Κε Βαρετε μου, καταρχας σας συγχαιρω για τα ελληνικα σας
Διαβασα το blog σας (ναι, ολο) μονορουφι...... Μου φανηκε ιδιαιτερως ενδιαφερον, και πολυ προσωπικο..... Εχετε μια καταπληκτικη γραφη.... Και συναρπαστικη θεματολογια (αστειακι)
Οχι, πραγματικα τωρα, το συγκεκριμενο blog ξεφευγει κατα πολυ απο τα τετριμμενα.... Οι περισσοτεροι απο μας (και προς Θεου(!), δεν βγαζω εξω τον εατο μου), εχουμε καταφυγει σε εναν τροπο γραφης blog που μαλλον μαυρη – μαυριλα – μιζερια – μελαγχολια – εχω τα παντα αλλα θελω κι αλλα – βγαζει, παρα ημερολογιακη κατασταση.... (σε συνεχεια της συζητησης με τον νεο φιλο [2Π], οπου π=3,14, παντα, τον οποιο ευχαριστω για την παρατηρηση...θα την λαβω πολυ σοβαρα υπ' οψην)
Οσο παντως διαβαζα το συγκεκριμενο blog, παρατηρησα πως εχετε εξελιχθει (προς το καλυτερο παντα) και μονο βαρετος δεν γινεστε πια.....
Εχω ομως να κανω καποιες δηλωσεις...:
Δηλωση 1η: Να με συγχωρειτε αν σας εθιξα χρησιμοποιοντας την λεξη-κλειδι του blog σας.... Για να σας καθησυχασω, σας λεω πως δεν θα επαναληφθει....
Δηλωση 2η: Στο δικο μας γραφειο εχουμε πολλα φονικα οπλα, οπως κοπιδια, λαμες και πολλα αλλα αιχμηρα αντικειμενα.... Ευτυχως δεν εχουμε συναδελφο που να μιλαει συνεχως στο τηλεφωνο και να ακουει ελληνικη μουσικη..... Αλλα σκεφτομαστε να τα χρησιμοποιησουμε στον «αφεντικο» μας [Μ]
Δηλωση 3η: Θα ηθελα παρακαλω κι εγω μια κυρια που μαγειρευει, καθαριζει και κανει ολες τις δουλειες του σπιτιου... Που μπορω να βρω μια ιδια?
Δηλωση 4η: Νομιζω πως ξεμεινα απο δηλωσεις....
Γι αυτο καπου εδω σας αφηνω....
.....Πραγματικα, νυσταξα τωρα, λεω να πεσω για υπνο.....
..........................
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
..........................
P.S.: Παρακαλω μην ξεχνατε το γκαλοπ, αναμενω αποτελεσματα.....
